Opinia krajowego konsultanta w dziedzinie pielęgniarstwa pediatrycznego z dnia 10.01.2011 r.
w sprawie postępowania pielęgniarek środowiska nauczania i wychowania w ramach resuscytacji krążeniowo-oddechowej

Art. 18 Ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej z dnia 5 lipca 1996 r. (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 151 poz. 1217 z późn. zm.) nakłada na pielęgniarki obowiązek wykonywania zawodu zgodnie z aktualną wiedzą medyczną, dostępnymi im metodami i środkami.
Aktualną wiedzę na temat resuscytacji krążeniowo-oddechowej określa Polska Rada Resuscytacji w postaci „Wytycznych resuscytacji krążeniowo-oddechowej”. Ostatnie najnowsze wytyczne są z 2010 roku, zaś poprzednie były z 2005 roku. W ramach tych wytycznych jest dostępny algorytm resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dziecka, opis resuscytacji u dziecka oraz zasady edukacji personelu.
Nauka podstawowych zabiegów resuscytacji (BLS-AED) powinna następować w ośrodkach akredytowanych, ale również wiedzę można nabyć poprzez szkolenie teoretyczne, połączone z ćwiczeniami praktycznymi pod kierunkiem przeszkolonej osoby (lekarza lub pielęgniarki). Zatem każda pielęgniarka, w tym pielęgniarka środowiska nauczania i wychowania, powinna odbyć stosowne szkolenie aby móc realizować podstawowe zabiegi resuscytacji zgodnie z najnowszymi wytycznymi.
Natomiast do podawanie leków dożylnych w ramach postępowania w resuscytacji krążeniowo-oddechowej uprawniona jest pielęgniarka posiadająca odbyty kurs specjalistyczny z zakresu resuscytacji krążeniowo-oddechowej (§ 1 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 7 listopada 2007 r. w sprawie rodzaju i zakresu świadczeń zapobiegawczych, diagnostycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych udzielanych przez pielęgniarkę albo położną samodzielnie bez zlecenia lekarskiego).
W ramach kształcenia podyplomowego i samokształcenia pielęgniarka powinna nabyć wiedzę i umiejętności do przeprowadzania zabiegów resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

Krajowy Konsultant
w Dziedzinie Pielęgniarstwa Pediatrycznego
dr n. med. Krystyna Piskorz-Ogórek