Biuletyn informacyjny OIPiP

Wrzesień-Październik 2007r.

Kiedy na emeryturę

Wśród wielu głosów podczas dyskusji w rejonach wyborczych powtarzał się często ten o warunkach przechodzenia na emeryturę w wieku 55 lat.
Jak wiadomo z upływem roku kończy się czas obowiązywania ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Tak więc możliwości zakończenia aktywności zawodowej po 31.08.2007r. na warunkach określonych w tej ustawie zamyka się z tą datą. Jednakże nastąpiła zmiana prawa i do końca 2008r. będzie można przechodzić na wcześniejsze emerytury, a skorzystają z tego prawa osoby urodzone między 1949r. a 1968r. i będą to trzy kategorie uprawnionych:
1. Kobiety, które do 31.12.2008r. ukończą 55 lat i będą miały 30-letni staż pracy
. 2. Osoby zatrudnione w szczególnych warunkach lub charakterze (przez minimum 15 lat) spełniające wymogi stażu pracy (20 lat kobiety i 25 lat mężczyźni) i wieku (55 lat kobiety i 60 lat mężczyźni).
3. Kobiety, które w przyszłym roku skończą 55 lat i będą mieć 20-letni staż pracy oraz orzeczenie o całkowitej niezdolności do pracy.
Trzeba jednak podkreślić, że osoby ubiegające się o wcześniejszą emeryturę nie mogą być członkami Otwartych Funduszy Emerytalnych.
Zatem, jest przedłużenie obecnych zasad przechodzenia na emeryturę. Spełnione są oczekiwania naszego środowiska na nadchodzący rok, a zwłaszcza tych koleżanek, które będąc tak blisko tej możliwości, miały perspektywę pracy do czasu ukończenia powszechnego wieku emerytalnego, tj. 60 lat.
Przedłużenie na rok 2008 nie przesądza rozwiązań na kolejne lata. Dla pełnej jasności należy przytoczyć zapisy Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach i w szczególnym charakterze (DZ. U. z dnia 18 lutego 1983r. z późn. zmianami) Jest to wykaz prac, których wykonywanie uprawnia do niższego wieku emerytalnego. Część odnosząca się do służby zdrowia i opieki społecznej mieści się w Dziale XII i obejmuje:
1. Prace na oddziałach: intensywnej opieki medycznej, anestezjologii, psychiatrycznych i odwykowych, onkologicznych, leczenia oparzeń oraz ostrych zatruć w bezpośrednim kontakcie z pacjentami.
2. Prace w zespołach operacyjnych dyscyplin zabiegowych oraz prace lekarzy stomatologów.
3. Prace w prosektoriach i zakładach anatomopatologicznych, histopatologicznych i medycyny sądowej.
4. Prace w zespołach pomocy doraźnej pogotowia ratunkowego oraz medycznego ratownictwa górniczego.
5. Prace w domach pomocy społecznej dla nieuleczalnie i przewlekle chorych, umysłowo upośledzonych dorosłych i umysłowo niedorozwiniętych dzieci.
6. Prace przy pobieraniu prób i pomiarach w warunkach i na stanowiskach pracy szkodliwych dla zdrowia, wykonywane przez personel stacji sanitarno-epidemiologicznych oraz laboratoriów środowiskowych.
Jeszcze ważniejszą sprawą, która zakończyła się pozytywnie, a na co wpływ miały akcje strajkowe pielęgniarek i położnych jest nowelizacja ustawy tzw. „podwyżkowej", lub jak kto woli „wedlowskiej". Tu również data graniczna dotyczyła 2007r.. Minister Zdrowia i Prezes NFZ twierdzili z uporem, że na 2008r. pieniędzy nie ma.
Pozostaje pytanie, czy trzeba było tyle niepokojów społecznych w całym kraju, w tym „zamieszkania" pielęgniarek i położnych obok budynku Premiera w Warszawie ? Czy teraz nastąpił cud rozmnażania pieniędzy ? Według prognoz w budżecie NFZ na 2008r. będzie o 5,3 mld zł więcej. Nowelizacja wspomnianej ustawy spowoduje, że NFZ musi przeznaczyć dodatkowe 100 min na podwyżki w b.r., a w 2008r. przynajmniej 400 min. Ma to związek z podwyższeniem wskaźnika kosztów pracy w ustawie „podwyżkowej". Poza tym w placówkach, które zwiększą wartość umowy kontraktowej z NFZ na 2008r. będą także pieniądze na podniesienie płacy.

Przewodnicząca ORPiP w Poznaniu
Eleonora Kamińska