Biuletyn informacyjny OIPiP

Lipiec-Sierpień 2007r.

List otwarty

Szanowni Państwo,
od tygodnia pielęgniarki i położne z całej Polski prowadzą akcję protestacyjną przed Kancelarią Prezesa Rady Ministrów w Warszawie. Zorganizował ją Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych, którego działania samorząd zawodowy pielęgniarek i położnych w pełni popiera.
Pragnę mocno podkreślić, że wbrew temu, co usiłują wmówić społeczeństwu rządzący, akcja protestacyjna nie była i nie jest polityczna.
19 czerwca 2007r. pielęgniarki i położne poszły pod siedzibę Premiera, aby przedstawić postulaty - te same od początku reformy systemu ochrony zdrowia, czyli od lat 90-tych. Te same, jakie systematycznie zgłaszają wszystkie środowiska medyczne. Po rozmowie i ustaleniu harmonogramu rozpatrzenia tych postulatów miały wrócić do swojej pracy. Niestety, Pan Premier nie podjął rozmowy z pielęgniarkami i położnymi.
Polskiemu społeczeństwu przekazuje się w komunikatach podawanych przez prasę i inne media, że pielęgniarki i położne walczą tylko o wysokie podwyżki, że chcą zarabiać tyle, ile ich koleżanki w Unii Europejskiej. Nie mówi się, że oczekujemy przejrzystego systemu ochrony zdrowia, gwarancji bezpieczeństwa zdrowotnego Polaków. Polskie społeczeństwo rozumie żądania, ponieważ wszyscy wiedzą, że nie da się normalnie funkcjonować za połowę średniej pensji.
Ale chcę wyraźnie dodać: nie tylko o podwyżki chodzi!
Polskie pielęgniarki i położne od lat zwracają uwagę rządzących, że ich nietrafne decyzje i zaniedbania doprowadzą do zapaści systemu ochrony zdrowia. Niedofinansowanie i złe zarządzanie powoduje ograniczenie dostępności do świadczeń zdrowotnych (długie oczekiwanie na wizyty specjalistyczne, planowe zabiegi w szpitalu, niesatysfakcjonująca nas i Państwa, opieka pielęgniarska), co pacjentom przysporzyło cierpień i dramatów.
Dziś dołącza się inne niebezpieczne zjawisko: personel medyczny emigruje za granicę, nie mogąc doczekać się stworzenia w kraju prawidłowych waruków pracy. Nie wolno dopuścić do takiej sytuacji!
PROTEST JEST PRZESTROGĄ PRZED KATASTROFĄ W OCHRONIE ZDROWIA!
Dlatego też pielęgniarki i położne w swoich postulatach do Premiera zwracały uwagę na konieczność podjęcia zdecydowanych działań dla ratowania systemu ochrony zdrowia. Od tego zależy bezpieczeństwo zdrowotne Polaków. Mówiły o braku personelu pielęgniarskiego, starzeniu się tego personelu (średnia wieku polskiej pielęgniarki i położnej to ponad 40 lat), o braku środków na odpowiednie wyposażenie miejsc pracy pielęgniarek i położnych, na ich kształcenie i doskonalenie zawodowe, a także o tym, że absolwenci szkól medycznych wyjeżdżają za granicę, gdzie znajdują szacunek dla swojej pracy i pensje pozwalające na godne życie.
A zatem postulat płacowy, żądanie podwyżki jest tylko jednym z punktów, jakie to środowisko przedstawia polskiemu rządowi -jest jednym z integralnych elementów całości projektu naprawy.
Pielęgniarki i położne uznały, że muszą powiedzieć społeczeństwu i rządzącym o swoich obawach, problemach, przedstawić propozycje ich rozwiązań ; liczyły na wysłuchanie i zaproszenie do debaty.
Zamiast tego rzucono oskarżenia, obrażano, zastosowano rozwiązanie siłowe.
W imieniu protestujących koleżanek pragnę podziękować mieszkańcom Warszawy za życzliwość, zrozumienie, stale świadczoną pomoc - aby mogły wytrwać w upale i w deszczu w „Białym miasteczku" przy Alejach Ujazdowskich w Warszawie.

Prezes Naczelnej Rady
Pielęgniarek i Położnych
Elżbieta Buczkowska