Biuletyn informacyjny OIPiP

Lipiec-Sierpień 2007r.

NIEUGIĘTE

Smutny i przygnębiający czas - taka uporczywa myśl nie daje się usunąć w niepamięć.
Pielęgniarki i położne doświadczyły lekceważenia przez osoby najważniejsze w państwie w momencie, gdy chciały przedstawić powody manifestacji w Warszawie. Następstwem tego faktu było pozostanie w oczekiwaniu na rozmowę w Kancelarii Premiera przedstawicielek OZZPiP i powstanie „Białego Miasteczka". Nie ma w kraju ludzi, których nie poruszałby widok kobiet mieszkających w namiotach na ulicy „z własnego wyboru". Mimo różnej aury w „Białym Miasteczku" jest ciągle gorąca atmosfera, czego doświadczyłam 25 czerwca, rozmawiając z koleżankami będącymi tam już od kilku dni. W tym miejscu można doznać autentyczności wzajemnych serdecznych uczuć niezależnie od tego, czy jest się przedstawicielem Związku czy Samorządu. Takie relacje chciałoby się rozciągnąć na wszystkie zwyczajne dni. Patrząc na „Białe Miasteczko", które powstało bez fundamentów, można było przypuszczać, że szybko się rozsypie. Ale reguły budowlane mają w tym miejscu inny wymiar. Dlatego jego trwałość z dnia na dzień ulega wzmocnieniu. Coraz bardziej przypomina "skaliste miasteczko", wyrażające siłę charakteru Tych, co je zasiedlają.
Niektóre koleżanki głodując, ofiarowały w tym proteście najcenniejszą wartość każdego człowieka, jaką jest zdrowie. I to nie jedynie we własnym interesie, ale dla dobra całej społeczności pielęgniarek i położnych. Rozmowy ze stroną rządową są niezwykle trudne, jakby mur oddzielał rozmawiających. W tych warunkach trwanie w akcji wspierającej wymaga hartu i determinacji.
Minęły trzy tygodnie i ich podsumowaniem może być łacińska sentencja „Imperium virum ostendit" - „Sprawowanie urzędu świadczy o człowieku".

Eleonora Kamińska